Czy chodzi Pani na spacery w innych miastach i z innym mężczyzną? Pyta on na początku pierwszego listu. Jej to pytanie wyda się zuchwałe, ale napisze mu o tym dopiero w ostatnim liście. Po 188 dniach i nocach elektronicznej korespondencji, podczas której kilobajtami tekstu opisywali sobie siebie. Małgorzata Domagalik i Janusz Leon Wiśniewski oddają w ręce czytelników fascynujący zapis mailowych rozmów. O wszystkim. On czasem bywa prowokujący. Ona często się z nim nie zgadza. Bo też piszą o rzeczach trudnych. Samotności, zdradzie, miłości. Przytaczają ciekawostki ze świata nauki i kultury, dzielą się spostrzeżeniami z przeczytanych książek, opowiadają o ludziach, którzy ich otaczają. Spierają się o feminizm, homoseksualizm i kult młodości. O Biblię i dziesięcioro przykazań. Ona powoli przestaje zwracać się do niego Panie Januszu, on dla żadnej innej kobiety nie był tyle razy w bibliotece. Obydwoje wirtuozi pióra. Obydwoje prawdziwi, wyzuci z wszelkiej fikcji literackiej. Inteligentni, dojrzali, sławni i coraz bardziej sobie bliscy. Wiśniewski zabiera Domagalik do miejsc, które jej obiecał. Szczególnie do tych, do których mieli dotrzeć nocą. A my możemy dyskretnie im towarzyszyć. I chyba na tym polega fenomen tej korespondencji. Jest w tej książce wiele błyskotliwego fechtunku na słowa i równie błyskotliwych ripost. Jest trochę gry, ale więcej wzajemnej życzliwości, zrozumienia i zadumy. Gazeta Wyborcza Powstała książka jak na nasze czasy niezwykła. Mniejsze budziłaby zdziwienie sto lat temu, kiedy epistolografia nie była w zaniku... Domagalik i Wiśniewski ślą do siebie listy pełne przyjaźni, marzeń i poezji. Twój Styl Wiśniewski czaruje Domagalik swoją subtelnością i umiejętnością przyglądania się kobietom niczym zjawiskom.

Część 2 trylogii MILLENIUM

"Gangrena" to jedna z najbardziej drastycznych powieści ostatnich lat nie tylko w polskiej literaturze, do bólu realistyczna, sakralna i... diaboliczna. Obsceniczny język, wyrafinowana metaforyka, brak poprawności politycznej, co więcej, namiętny atak na nią, apologia zła, a zarazem jego drapieżna krytyka. Adam jest przerażająco samotny. Mieszka z Babcią i trzema Kotami. Życie wydaje mu się nudne i beznadziejne. Obsesyjne czeka na zmianę, jakiś Znak, łaskę Boga. Narkotyki, alkohol, miłość i seks w konwencjonalnym wydaniu nie przynoszą mu ukojenia. Przypadkowa spowiedź uzmysławia Adamowi nikłość egzystencji. Odtąd pragnie świata "teraz i zaraz", odtąd jest sobą w sposób wykraczający poza przyjęte normy, poza prawo. Poprzez kłamstwa, prowokacje, brutalne gwałty Adam zaczyna nowe życie...

Fala zbrodni: młoda kobieta zostaje wyłowiona z Wisły - ktoś wcześniej wpakował jej kulę w potylicę; w praskich slumsach znaleziono narkomana, któremu tępym narzędziem roztrzaskano głowę; a pewna pani architekt, we własnym mieszkaniu, zostaje bestialsko zamordowana. Sprawca torturuje ją i zostawia Talmud, zaznaczając krwią ofiary wersy mówiące o "sprawiedliwej zemście" - wszystko wskazuje na mord rytualny. Pozornie te trzy śmierci nie mają ze sobą związku, bo cóż może łączyć bogatą architekt, narkomana i zastrzeloną dziewczynę. Ale kula w jej głowie pochodzi z izraelskiego Uzi, a ona sama okazuje się być prostytutką... Ustalenie tożsamości narkomana przynosi nieoczekiwane sensacje... Przeszłość pani architekt także jest bardzo interesująca... Trwa śledztwo. Cyniczny inspektor Markowski, komisarz Senik oraz asystent Lepka, zupełny żółtodziób, muszą rozwiązać tę sprawę, która coraz bardziej przypomina partię szachów. I choć powoli elementy tej układanki zaczną do siebie pasować, wygląda na to, że ktoś nie tylko ustawił na szachownicy wszystkie figury, ale też przemyślał każdy z ruchów od A do Z. Detektywom przyjdzie zmierzyć się z prawdziwym arcymistrzem... Śledztwo zatacza coraz szersze kręgi: Izrael, Mossad, Berlin, domy uciech, zakrystie, cmentarze, sataniści, siatka pedofili... Równolegle poznajemy dzieje pewnej miłości, która przeradza się w obsesję. To doskonała powieść kryminalna, trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.

Wzruszająca historia Polki, która szukała swojego szczęścia w krajach arabskich. Studiująca turystykę Lidka dostaje nieoczekiwaną propozycję wyjazdu na roczne stypendium językowe do Kuwejtu. Tam poznaje Hassana, któremu bardzo szybko wpada w oko. Aby oczarować dziewczynę, wschodni przystojniak zabiera ją w kilkudniową podróż. Potem prosi ją o rękę i obiecuje, że będzie żyła jak arabska księżniczka. Polka waha się, ale ostatecznie decyduje się na ślub i szybko zachodzi w ciążę. Za namową męża przerywa studia i traci kontakt z rodziną. Jej życie zmienia się zupełnie, gdy do ich domu sprowadzają się matka i siostra Hassana. Czy Lidka mogła przypuszczać, że właśnie najbliżsi zgotują jej piekło?

Powieść biograficzna o pułkowniku Ryszardzie Kuklińskim. Na pewno nie czuję się Amerykaninem, mimo że Ameryka mnie doceniła. Ameryka dała schronienie, mnie i mojej rodzinie, gdy musiałem uciekać przed zemstą systemu, najbardziej zbrodniczego i perfidnego systemu XX wieku. Kiedy to do mnie dotarło, postanowiłem wydać mu wojnę. W pojedynkę, bo jak inaczej - nie miałem ani rakiet, ani żołnierzy. To była szalona myśl, która powstała w mojej głowie wiele lat temu i trwała we mnie do czasu, aż pojawiła się realna szansa, aby przemienić ją w czyn. Opowiem ci o tym, skoro obiecałem. Jesteś pisarką, chcesz potraktować moje życie jako materiał literacki, zgadzam się, ale pod pewnymi warunkami. Opublikujesz powieść dopiero po mojej śmierci. Absolutnie wykluczone! Nawet mnie o to nie proś! Nie zgadzam się na wcześniejsze wydanie. Ależ mam zaufanie do twojego pióra, inaczej nie zapraszałbym cię do Ameryki, nie o to chodzi. Chodzi o to, że nie chciałbym przeczytać tej książki, bez względu na to, jak zobaczysz moje życie i jak je opiszesz. To twoja sprawa. Chcesz mnie opisać jako zdrajcę, zrób to, chcesz przyznać rację mojej najbardziej dramatycznej decyzji życiowej, będę się tylko cieszył. Gdzieś tam...

Tak, jak głosi podtytuł jest to podróż po krainie filozofii, którą czytelnik odbywa wraz z tytułową bohaterką powieści – piętnastoletnią Zofią. Pewnego dnia dziewczyna otrzymuje list od tajemniczego filozofa. Okazuje się, że Zofia mimowolnie zaczyna uczestniczyć w korespondencyjnym kursie filozofii. Wkrótce, cyklicznie pojawiają się kolejne listy, które bohaterka czyta z coraz większym zainteresowaniem i, na które z każdym kolejnym listem wyczekuje coraz bardziej niecierpliwie. Listy zawierają informacje o różnych filozofach i systemach filozoficznych, od starożytności do współczesności. Wiedza ta przekazana jest czytelnikowi w sposób bardzo przejrzysty i zarazem ciekawy. Właściwie nie trzeba jej przyswajać. Ona wchłania się po prostu sama. Dzieje się tak dzięki licznym przygodom, które przeżywa Zofia w trakcie odbywania kursu, a które stanowią zawsze w jakiś sposób mniejsze lub większe odniesienie do wprowadzonych wcześniej treści filozoficznych. Ilustrują je i pogłębiają.