Czy chodzi Pani na spacery w innych miastach i z innym mężczyzną? Pyta on na początku pierwszego listu. Jej to pytanie wyda się zuchwałe, ale napisze mu o tym dopiero w ostatnim liście. Po 188 dniach i nocach elektronicznej korespondencji, podczas której kilobajtami tekstu opisywali sobie siebie. Małgorzata Domagalik i Janusz Leon Wiśniewski oddają w ręce czytelników fascynujący zapis mailowych rozmów. O wszystkim. On czasem bywa prowokujący. Ona często się z nim nie zgadza. Bo też piszą o rzeczach trudnych. Samotności, zdradzie, miłości. Przytaczają ciekawostki ze świata nauki i kultury, dzielą się spostrzeżeniami z przeczytanych książek, opowiadają o ludziach, którzy ich otaczają. Spierają się o feminizm, homoseksualizm i kult młodości. O Biblię i dziesięcioro przykazań. Ona powoli przestaje zwracać się do niego Panie Januszu, on dla żadnej innej kobiety nie był tyle razy w bibliotece. Obydwoje wirtuozi pióra. Obydwoje prawdziwi, wyzuci z wszelkiej fikcji literackiej. Inteligentni, dojrzali, sławni i coraz bardziej sobie bliscy. Wiśniewski zabiera Domagalik do miejsc, które jej obiecał. Szczególnie do tych, do których mieli dotrzeć nocą. A my możemy dyskretnie im towarzyszyć. I chyba na tym polega fenomen tej korespondencji. Jest w tej książce wiele błyskotliwego fechtunku na słowa i równie błyskotliwych ripost. Jest trochę gry, ale więcej wzajemnej życzliwości, zrozumienia i zadumy. Gazeta Wyborcza Powstała książka jak na nasze czasy niezwykła. Mniejsze budziłaby zdziwienie sto lat temu, kiedy epistolografia nie była w zaniku... Domagalik i Wiśniewski ślą do siebie listy pełne przyjaźni, marzeń i poezji. Twój Styl Wiśniewski czaruje Domagalik swoją subtelnością i umiejętnością przyglądania się kobietom niczym zjawiskom.

Rudgley Hills! zawołał kierowca. Doktor Ketler przybliżył twarz do szyby autobusu, przesłonił oczy ręką. z parkway wjechali w aleję przedmieścia. Mżyło. Listopadowy wieczór. Wysokie latarnie o szerokich, pyzatych twarzach biegły szybko ulicą. W oknach domów lampy-drogowskazy dla zbłąkanych...

Odrzuciła ją własna matka. Ojca nigdy nie poznała. Kim był? Na to pytanie nikt nie chce Mietce odpowiedzieć. Tajemnicy pilnie strzeże nawet wychowująca ją ukochana babcia. Może i ona nie zna prawdy... Kiedy dziewczyna wyrusza ze swego miasteczka w świat, nie wie, że zaskakujący splot zdarzeń każe jej raz jeszcze zmierzyć się z tajemnicą pochodzenia oraz z obudzonymi na nowo tęsknotami i uczuciami. Powieść osnuta częściowo na autentycznych wydarzeniach. Zuzanna Śliwa z wykształcenia jest historykiem i dziennikarką, z zamiłowania poszukiwaczką dawnych legend i tajemnic związanych z dziejami naszego kraju. Napisała na ten temat wiele artykułów prasowych oraz kilka książek, m.in. "Duchy polskie", "Tajemnice miejsc niezwykłych w Polsce", "Dzieje siedzib polskich". Na wydanie czeka zbiór nieznanych dotąd polskich legend pt. "Kasieńka z zamczyska". Jest także autorką powieści "Ja, wróżka" oraz "Puk, puk. Tu Lenin".

Powieść ukazuje psychologiczne i społeczne uwarunkowania leżące u podstaw podatności młodzieży na wpływ grup nieformalnych, jakimi są sekty.Tytułowa bohaterka powieści ma problemy z identyfikacją z jakąkolwiek z grup społecznych, do których należy. Zarówno w rodzinie, jak i w grupie równieśniczej czuje się wyobcowana.